Jaki klej do maty grzewczej pod płytki?

Jaki klej do na maty grzewcze sprawdzi się najlepiej? Krótki przewodnik po zaprawach klejowych. Maty grzewcze to coraz popularniejszy sposób na podłogowe ogrzewanie domu. Jednak zmiany temperatury podłoża prowadzą do rozszerzania się i kurczenia płytek. Aby zapobiec poważnym uszkodzeniom i dużym problemom, należy wybrać odpowiednią zaprawę klejową na maty grzewcze. Jak jednak połapać się w gąszczu oznaczeń i kodów? Niniejszy, krótki przewodnik pomoże Ci przy wyborze najlepszego kleju na maty grzewcze. 

Dlaczego wybór odpowiedniej zaprawy klejowej na maty grzewcze jest tak ważny?

Czy wybór odpowiedniego kleju do płytek kładzionych na matę grzewczą faktycznie jest tak trudny? Aby się o tym przekonać, warto zastanowić się, w jakich warunkach będzie on musiał funkcjonować:

• Duże różnice temperatur. Zaprawy klejowe stosowane na zewnątrz powinny być mrozoodporne – inaczej spadek temperatury powietrza może spowodować osłabienie sił wiążących, co skutkować będzie odpadaniem ceramiki od podłoża. W przypadku kleju do płytek w domu, ale na powierzchnie z ogrzewaniem powierzchniowym, istotne jest wytrzymywanie nieco wyższych od standardowych temperatur.
• Dynamiczna zmiana temperatury. Istotna jest także dynamika. Każda substancja podlega zjawisku, które znamy pod nazwą rozszerzalności cieplnej (potocznie mówi się, że podłoga „pracuje”). Wydłużenie w wielu przypadkach jest bardzo małe, jednak szybka zmiana temperatury powoduje powstanie sił ściskających oraz rozciągających. Z tego powodu zaprawa klejowa powinna być elastyczna, co pozwoli zniwelować powstające w ten sposób siły.
• Przedostająca się pod podłogę woda będzie źródłem wysokiej wilgotności. W takich warunkach łatwo namnażają się szkodliwe grzyby i drobnoustroje. Pozornie wydaje się, że wyższa temperatura ogrzewania podłogowego powinna wysuszyć całą powierzchnię pod płytkami, jednak są to zbyt niskie temperatury, by tak się stało. Dlatego też klej do płytek powinien być wodoszczelny.

Aby sprostać wymienionym warunkom pracy, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej zaprawy klejowej. Nie mniej istotny będzie wybór fugi. Jednak nie wolno zapominać także o odpowiednim przygotowaniu podłoża.

Jak przygotować się do położenia płytek na maty grzewcze?

Podłoże należy dokładnie oczyścić ze wszelkich luźnych elementów, pyłów i zabrudzeń, które w znaczący sposób zmniejszają przyczepność kleju do podłoża. Bardzo dobrym pomysłem jest wstępne zagruntowanie podłogi. Następnie nakłada się elastyczną, cienką warstwę półpłynnej zaprawy klejowej. Jeśli prace glazurnicze prowadzone są na gruncie, na przykład w piwnicy, warto położyć następnie płytki izolacyjne. Będą one stanowiły izolację termiczną i akustyczną. Dopiero na tak przygotowane podłoże kładziemy odpowiedni elastyczny klej, w którym zatapiamy maty grzewcze – według wcześniej dokonanych obliczeń. Po wyschnięciu głównej warstwy kleju, można przystąpić do właściwego kładzenia płytek.

Wybór odpowiedniego kleju do maty grzewczej

Wszystkie zaprawy klejowe dostępne na europejskim rynku muszą być zgodne z normą unijną. Dotyczy to także Polski. Przepisy te w jasny sposób określają oznaczenie poszczególnych klejów kodem, który w czytelny sposób informuje konsumenta o właściwościach produktu. Takie alfanumeryczne oznaczenie składa się z kilku elementów.

Spoiwo kleju

Pierwsza litera informuje o zastosowanym spoiwie, czyli typie kleju. W Polsce dostępne są trzy rodzaje:

• C. Są to kleje cementowe, najczęściej wybierane do kładzenia glazury. Po zmieszaniu z wodą następuje reakcja chemiczna, natomiast po osuszeniu silnie wiąże płytki do podłoża. Kleje te charakteryzują się również wodoodpornością.
• D. Kleje dyspersyjne sprzedawane są w formie gotowej zaprawy, co pozwala zaoszczędzić czas na przygotowanie odpowiedniej mieszaniny. Charakteryzują się również większą elastycznością. Ich wadą jest z kolei długi proces schnięcia, najlepiej przy zapewnieniu dobrego przewietrzenia.
• R. Żywica reaktywna pozwala uzyskać bardzo dobrą przyczepność i elastyczność, dlatego stosowane są głównie w bardzo wymagających warunkach: przemysł czy galerie handlowe.

W warunkach domowych najczęściej wykorzystuje się kleje cementowe, ze względu na stosunek ceny do siły wiązania i elastyczności.

Przyczepność

Pod względem przyczepności można wyróżnić dwie klasy, oznaczone kolejnymi cyframi arabskimi. Oznaczenie to znajduje się na drugim miejscu. Klasa 1 to grupa klejów normalnie wiążących. Parametry tych zapraw klejowych są bardzo dobre i doskonale sprawdzają się w większości przypadków. Natomiast Klasa 2, o podniesionych parametrach, zapewnia w przybliżeniu dwa razy większą siłę wiązania. Dlatego wykorzystywana jest przy płytkach wielkogabarytowych.

Klasy

Istnieją dodatkowe klasy i oznaczenia, które odpowiadają szczególnym własnościom zaprawy klejowej. Są to:

• Klasa F. Oznaczenie dotyczy tylko klejów cementowych i oznacza znacznie krótszy czas wiązania. Normalne kleje wymagają aż 28 dni, by w pełni związać płytki do podłoża. Te z oznaczeniem F z kolei potrzebują tylko 3 dni. Jednak kleje takie cechują się krótszą żywotnością.
• Klasa T. Obniżony spływ kleju oznacza, że płytka przyklejona do ściany obniży się znacznie mniej w czasie, gdy klej będzie wiązał. W praktyce jest to parametr, który pozwala na układanie glazury od sufitu do dołu, zamiast w odwrotnej kolejność.
• Klasa E oznacza wydłużony czas otwarty kleju. Oznacza to, że czas od rozrobienia kleju do położenia płytek wydłuża się od 20 minut do 30 minut. Jest to z pewnością większy komfort dla osoby zajmującej się układaniem kafelek.

Oprócz klasy F, która pojawia się jedynie w przypadku klejów cementowych, oba pozostałe oznaczenia można spotkać na każdej zaprawie klejowej. Mogą one jednak nie wystąpić – wtedy klej pozbawiony jest danych właściwości.

Odkształcalność kleju

Na koniec oznaczenia znajduje się zbitek S1 lub S2. W przypadku klejów cementowych klasa ta może w ogóle nie występować – wtedy takie kleje nie są odkształcalne. Najczęściej korzysta się z zaprawy klejowej S1 zapewniającej dużą elastyczność. Taka też musi być wybrana w przypadku ogrzewania podłogowego. Natomiast klasa S2 jest bardzo droga, toteż nie znalazła ona zastosowania w warunkach domowych.

Kleje cementowe do elektrycznego ogrzewania podłogowego nie posiadające oznaczenia S1 lub S2 NIE są odkształcalne, choć często marketingowo nazywane są elastycznymi.

Sposób kładzenia glazury na maty grzewcze

Niemniej istotny od wyboru kleju jest sposób jego nakładania na podłoże. Koniecznie należy umieścić zaprawę klejową zarówno na płytkach, jak i na podłożu. W ten sposób zmniejsza się ryzyko pozostawienia pustych miejsc, które osłabiają płytki i prowadzą do ich łatwego pęknięcia przy uderzeniu. Taki sposób montażu pozwala również na lepsze rozprowadzenie kleju, co daje trwalsze i wytrzymalsze efekty. Puste miejsca pod płytkami również nie przenoszą wytworzonego ciepła z kabla grzewczego na płytki, co może grozić do jego uszkodzenia.

Jaki klej do maty grzewczej pod płytki?

Jaki klej będzie najlepszy w przypadku elektrycznego ogrzewania podłogowego? Powinien być on wodoodporny oraz elastyczny. Warto więc zwrócić uwagę na bardzo popularne kleje C1 S1. Spełniają one podstawowe wymagania, a jednocześnie zapewniają największą trwałość. Warto również zastanowić się nad kupnem odpowiedniej fugi.